Herken je de ‘als-dan-valstrik?’ Ik trap er zelf met enige regelmaat in. De ‘als-dan-valstrik’ gaat ongeveer zo:
- Pas als ik me echt helemaal zeker weet wat ik wil kan ik verder.
- Pas als ik echt goed weet hoe het moet kan ik starten met een eigen praktijk.
- Pas als ik me zelfverzekerd voel ga ik een workshop starten.
- Pas als ik helemaal tevreden over het artikel ben is het klaar voor publicatie.
Ik weet uit ervaring dat ik niet de enige ben die in dit soort ‘als-dan-valstrikken’ trapt. Het idee erachter is wijdverspreid: dat als je je niet goed, zelfverzekerd of positief voelt over je zelf of je werk, dat dan de tijd nog niet rijp is om in actie te komen. Eerst moet je je prettig, solide, zelfverzekerd en vol zelfvertrouwen voelen, en dan is het moment pas daar om te beginnen met dat wat je eigenlijk wilt.
En als je er even over nadenkt weet je ook dat het zo niet werkt. Gevoelens van negativiteit, somberheid, onzekerheid en twijfel zijn het effectiefst aan te pakken door in actie te komen, door risico’s te nemen, door dingen die je belangrijk vindt uit te proberen, door te leren en door ervaring op te doen. Het lastige is alleen: als je eenmaal in zo’n onzekere dan wel twijfelachtige bui bent, is het moeilijk om dat perspectief weer te kunnen hervinden.
In het geval van het werken aan een eigen praktijk, is het daarom zo belangrijk dat de basis van je praktijk in orde is. En de basis bestaat onder andere uit je ‘waarden’. Als je weet waarom je dit werk doet, waarom het waardevol is, en waarom jij deze bijdrage aan de maatschappij wilt leveren op deze manier, dan kun je een koers uitzetten. Je weet: ‘die richting wil ik op, want dit is wezenlijk voor mij’.
Als je eenmaal koers hebt gezet in de door jou gekozen richting, is de kans groot (laten we zeggen 100%) dat er op enig ogenblik toch twijfel, angst of onzekerheid komt opzetten. Dat hoort nou eenmaal bij het mens-zijn. Je dreigt te gaan dobberen, koers houden wordt opeens een stuk moeilijker dan toen je nog vol enthousiasme en élan zat. Op zo’n moment kun je je waarden weer in herinnering roepen.
De twijfel en onzekerheid gaat daarmee niet weg, maar je weet wel dat het de moeite waard is om ze te verdragen. Je doet je werk namelijk niet zomaar, je doet het omdat het van wezenlijk belang voor jezelf en de samenleving is.
En dat verdragen gaat ‘mindful’. Gevoelens ervaar je in je lijf, gedachten neem je waar, maar je handelt er niet op. Het handelen doe je vanuit je waarden. En dat betekent consequent stappen zetten in de door jou gekozen richting. Onzekerheid en twijfel horen daar gegarandeerd bij, maar hoeven een interessante en waardevolle reis niet in de weg te staan.
Binnenkort start het telefonische programma ‘De basis van een bloeiende praktijk’. Onzeker of weifelachtig? Wees meer dan welkom! Lees er hier meer over.
