Een onoplosbaar Probleem met Hoofdletter
Vannacht lag ik wakker. En als ik wakker lig is één van mijn favoriete bezigheden het luisteren naar mp3-tjes van Eckhart Tolle, die ik speciaal voor dat soort momenten opgeslagen heb op mijn telefoon. ’s Nachts lijkt iets ingewikkelds waar je overdag nog wel redelijk goed mee kunt dealen opeens een Onoverkomelijk Probleem met Hoofdletter. Luisteren naar Eckhart Tolle helpt me altijd om weer terug te komen naar de onproblematische eenvoud van het hier en nu.
Een van de dingen waar hij steeds opnieuw op wijst, is dat we onszelf en alles wat we doen al te serieus nemen. Denk aan het werk dat we doen, wat we willen bereiken, of datgene wat we willen betekenen voor anderen of voor de maatschappij. Iets wat we willen creëren, willen vormgeven of meemaken.
Voor mij is dat herkenbaar. Dingen maken en meemaken vind ik leuk! Ik werk graag aan mijn bedrijf. Ik schilder graag. En ik vind het fijn om in een koor te zingen en om te wandelen in het bos.
Maar hoe mooi en waardevol dit alles ook is, als alles altijd goed moet gaan, dan wordt het al snel een ernstige aangelegenheid. Iets dat kan mislukken, iets waarin je kunt falen of teleurgesteld kunt raken. Voor je het weet is datgene waar je zo vol vuur en met zoveel plezier mee bezig was een zenuwslopende, stressvolle of teleurstellende aangelegenheid geworden. Zo jammer!
The world of the unmanifested
Eckhart Tolle benadrukt keer op keer het onderscheid tussen ‘the world of the unmanifested’ en ‘the world of forms’. Oftewel: enerzijds de wereld van het ongemanifesteerde, en anderzijds de wereld van de vormen. Voor mij is het maken van dat onderscheid altijd weer behulpzaam.
Volgens Eckhart is ‘het ongemanifesteerde’ de pure levenskracht zelf. Datgene wat je voelt als je je ogen sluit en je lichaam van binnenuit voelt. De tintelende energetische beweging die er altijd is. Dit ‘ongemanifesteerde’ is de basis van waaruit je leeft. Het is de oer-energie waaruit alles ontstaat. In veel religies noemen ze het ‘God’. Of ‘het Leven zelf’. Of ‘Zijn’. Hoe je het noemt maakt eigenlijk niet uit.
The world of forms
En vanuit ‘het ongemanifesteerde’ kan ‘de wereld van de vormen’ ontstaan. Daar komt creativiteit om de hoek kijken. Je wordt een ‘schepper’! Je geeft vorm aan je wereld. Je kunt dingen gaan maken: een bedrijf, schilderijen, een online cursus. Je kunt dingen gaan meemaken: een kind krijgen, een wereldreis maken, lekker koken. Je kunt je hersens gebruiken: nadenken, een boek schrijven, plannen maken. Er is zoveel mogelijk. De wereld van de vormen is oneindig boeiend en een bron van vreugde.
Maar als je je vervolgens verliest in de dingen die je maakt en doet en denkt, dan sta je op een gegeven moment met lege handen. Want in ‘de wereld van de vormen’ is het nooit altijd feest. De avond is een keer afgelopen, en na het feest wacht de afwas.
Eckhart Tolle vertelt keer op keer dat het dan goed is te beseffen dat de wereld van de vormen niet de enige realiteit is. Er is altijd een diepere laag van Zijn. Er zijn lastige dingen misschien, waar je mee moet dealen. Soms is er groot verdriet. Maar de ernst is eraf. Of je nu middenin het feest zit, of je ruimt ’s avonds de gebroken glazen van de vloer: de onproblematische eenvoud van het hier en nu is altijd voorhanden.
Werk is spel!
En juist als je dat kunt voelen, dan wordt het creëren zoveel leuker! Het maakt immers niet zoveel uit hoe je creaties uitpakken. Het is fijn als de dingen lukken, maar als het niet lukt, is het ook goed. En het paradoxale is, dat het juist dan makkelijker is om mooie dingen te maken. De eis om per se succes te boeken valt weg. En juist dat geeft de ontspanning die nodig is om je talent naar buiten te laten komen. Als je geworteld bent in het ongemanifesteerde, dan wordt werk spel! En Onoverkomelijke Problemen met Hoofdletter vallen weg.
Veel speelplezier de komende tijd!
Simone