Wordt een parttime kloosterling!

Toen ik negentien was bezocht ik voor het eerst een klooster: het Lioba Klooster in Egmond aan Zee.

Voor mij was dat een openbaring, en ik herinner me nog goed dat er toen door me heen schoot: wat zou ik als ik in zo’n ritme zou leven ‘tot mijn recht komen’. Wat zouden de dingen die eruit willen komen er ook daadwerkelijk een stuk makkelijker uitkomen.

Ik wist ook tegelijkertijd zeker, dat een kloosterleven niet bij me zou passen, en dat mijn leven zich ‘in de gewone wereld’ zou gaan plaatsvinden, met al z’n chaos en onregelmatigheid en plussen en minnen en ups en downs.

En natuurlijk was het erg idealistisch van mij om te denken dat die kloosterzusters door het leven in het klooster hun zaakjes in één klap op een rijtje hadden. Zij worstelden waarschijnlijk net zo goed als elk ander met hun eigen plussen en minnen en ups en downs.

Maar een paar dingen pakken deze zusters volgens mij erg goed aan.

Verbinding & Ritme

• Ze verbinden zich ergens helemaal aan (in dit geval aan het religieuze leven).
• Ze leven volgens een ritme waarin ze telkens weer opnieuw ruimte maken en zich inzetten voor datgene waar ze zich aan verbinden.

In het geval van de kloosterzusters is dit radicaal, en dit kan op ons erg streng en beperkend overkomen. Ze kiezen voor het religieuze leven als het enige leidende principe. Alle andere dingen komen op de tweede plaats. En hun ritme is uiterst strak. Bij wijze van spreken is hun leven tot op de minuut af ingedeeld in tijdvakken waarin wordt gebeden, gezongen, gewerkt, gerust of gegeten.

Maar het paradoxale is, dat juist in een leven dat uiterlijk streng, strak en beperkend lijkt, een enorme ruimte kan ontstaan. Als je je eenmaal volop aan een ideaal hebt verbonden, en je aan het ritme ervan hebt ‘onderworpen’, dan wordt de ruimte die je hebt afgebakend opeens een vrije speelruimte, waarin je met datgene wat je belangrijk vindt echt de diepte in kunt gaan. Waarin je niet laat afleiden door iets wat in de andere ‘tijdblokken’ plaatsvindt.

En waarin je je ook niet laat afleiden door de plussen en minnen en de ups en downs die nu eenmaal bij het leven horen.

Moe en ongeïnspireerd

Want zoals het nu eenmaal gaat: datgene waar je je zo met hart en ziel aan verbindt, is natuurlijk helemaal niet altijd zo aantrekkelijk. Je gelooft er eigenlijk lang niet altijd in. Soms heb je helemaal geen ideeën over hoe nu verder. En soms ben je gewoon moe en ongeïnspireerd, en voel je je eigenlijk ook niet lekker. Allemaal redenen om niet bezig te zijn met je plannen. Waardoor je enthousiasme langzaam vervaagt en je mooie plan langzamerhand in een diepe la verdwijnt.

Nu hoef je natuurlijk niet zo radicaal te zijn als kloosterlingen. Het hoeft niet te gaan om een levensomvattend ideaal, maar het kan ook om iets van bescheidener omvang te zijn. Misschien wil je een boek schrijven, iets in je (zelfstandige) werk van de grond tillen of iets anders creatiefs in de wereld zetten.

Wordt een parttime kloosterling!

Speciaal als je niet kant en klaar een structuur krijgt aangeleverd door bijvoorbeeld een baan, en je wilt wel (een deel van) je leven verbinden aan een ideaal of een creatief project dat belangrijk voor je is, dan kan ik je van harte een ‘wereldlijk kloosterleven’ aanbevelen.

Waarin je als het ware je ‘wereldlijke gelofte’ aflegt: ‘Ja, ik verbind me hier ten volle aan, want ik vind het belangrijk, ik word er blij van, het voedt mijn ziel, het geeft mijn leven zin of ik verdien er mijn brood mee op een manier die ik waardevol vind.

En waarin je je vervolgens voegt binnen een zelfgekozen ritme: ‘Ja, ik trek deze tijd uit voor dit ene, in voor- en tegenspoed, in tijden van inspiratie maar ook van ontmoediging, ik laat deze tijd niet zomaar in de verdrukking komen door de waan van alledag’.

Dus: als het idee van parttime kloosterling zijn bij je resoneert, vraag jezelf dan af:

• Wat is er zo belangrijk voor me, dat ik me er voor (een gedeelte van) mijn tijd aan wil verbinden?
• Op wat voor manier wil ik dat ook daadwerkelijk op regelmatige wijze handen en voeten geven?

Met een hartelijke groet!
Simone

p.s.:

In het 30-dagen-traject dat ik vijf keer per jaar geef maak je van jezelf 30 dagen lang een parttime kloosterling. In het traject dat in mei start is nog plaats voor één persoon. Aanmelden kan tot en met a.s. vrijdag 20 mei 2016. Je start dan in de week van 23 mei. Klik hier voor meer informatie.

Verantwoording foto: Nuwandalice, www.flickr.com